W dniu 29 kwietnia 2021 r. TSUE po raz kolejny wydał orzeczenie sprawie frankowej. Wyrok TSUE nie odbiega od dotychczasowej korzystnej dla kredytobiorców – konsumentów linii orzeczniczej.

Udzielając odpowiedzi na pytania Sądu Okręgowego w Gdańsku TSUE wskazał, że:

– aneksy wprowadzające zasady ustalania kursów walut w tabelach bankowych albo możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich nie stoją na przeszkodzie badaniu pod kątem abuzywności pierwotnych zapisów umowy, 

– sądy krajowe mają obowiązek pouczenia kredytobiorcy o skutkach usunięcia z umowy niedozwolonych postanowień umownych, 

-wykluczył możliwość dokonywanie podziału postanowienia abuzywnego na część prawidłową i nieprawidłową jest niedopuszczalne, o ile prowadzi to do istotnej zmiany warunku umownego. Te ostatnie zagadnienie ma istotne znaczenie w sprawach dotyczących umów kredytu zawartych z GE Money (obecnie BPH S.A.), w których jedna z klauzul przeliczeniowych składa się ze średniego kursu NBP + marży banku. W świetle tegoż orzeczenia sąd krajowy nie może usunąć całą klauzule składającą się ze średniego kursu NBP i marży, nie może zostawić tylko średniego kursu NBP. 

TSUE w gestii sądów krajowych pozostawił ocenę czy abuzyność klauzul przeliczeniowych skutkuje nieważnością umowy oraz ustalenia terminu, od którego rozpoczyna bieg przedawnienia roszczeń konsumentów przeciwko bankowi. Warto wskazać, że Sąd Najwyższy częściowo wypowiedział się przedmiocie przedawnienia roszczeń konsumentów w sprawach frankowych w uchwale z dnia 16 lutego 2021 r., sygn. akt: III CZP 11/20, w której wskazał, że: „należy uznać, że co do zasady termin przedawnienia roszczeń o zwrot nienależnie spełnionych świadczeń może rozpocząć bieg dopiero po podjęciu przez kredytobiorcę-konsumenta wiążącej (świadomej, wyraźnej i swobodnej) decyzji w tym względzie”. Zaś TSUE w orzeczeniu z dnia 22 kwietnia 2021 r. C-485/19, a więc wydanym zaledwie klika dni przed dzisiejszym wyrokiem podniósł, że zasada skuteczności prawa UE stoi na przeszkodzie regulacjom krajowym, które wiążą rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia z chwilą nienależnego uiszczenia środków przez konsumenta. Oznacza to, że roszczenia konsumentów – kredytobiorców nie uległy przedawnieniu.

Link do orzeczenia

https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text&docid=240550&pageIndex=0&doclang=pl&mode=req&dir&occ=first&part=1&cid=6531963&fbclid=IwAR2xH6Zwy08URxAXqMYzLsgFQsVv4Im1CBFnkg-AzSYpY8ZcGHWHfIi5UUg

4/5 - (2 votes)