Orzeczenie TSUE w sprawie kredytów z dnia 29 kwietnia 2021 r.

Orzeczenie TSUE w sprawie kredytów z dnia 29 kwietnia 2021 r.

W dniu 29 kwietnia 2021 r. TSUE po raz kolejny wydał orzeczenie sprawie frankowej. Wyrok TSUE nie odbiega od dotychczasowej korzystnej dla kredytobiorców – konsumentów linii orzeczniczej.

Udzielając odpowiedzi na pytania Sądu Okręgowego w Gdańsku TSUE wskazał, że:

– aneksy wprowadzające zasady ustalania kursów walut w tabelach bankowych albo możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich nie stoją na przeszkodzie badaniu pod kątem abuzywności pierwotnych zapisów umowy, 

– sądy krajowe mają obowiązek pouczenia kredytobiorcy o skutkach usunięcia z umowy niedozwolonych postanowień umownych, 

-wykluczył możliwość dokonywanie podziału postanowienia abuzywnego na część prawidłową i nieprawidłową jest niedopuszczalne, o ile prowadzi to do istotnej zmiany warunku umownego. Te ostatnie zagadnienie ma istotne znaczenie w sprawach dotyczących umów kredytu zawartych z GE Money (obecnie BPH S.A.), w których jedna z klauzul przeliczeniowych składa się ze średniego kursu NBP + marży banku. W świetle tegoż orzeczenia sąd krajowy nie może usunąć całą klauzule składającą się ze średniego kursu NBP i marży, nie może zostawić tylko średniego kursu NBP. 

TSUE w gestii sądów krajowych pozostawił ocenę czy abuzyność klauzul przeliczeniowych skutkuje nieważnością umowy oraz ustalenia terminu, od którego rozpoczyna bieg przedawnienia roszczeń konsumentów przeciwko bankowi. Warto wskazać, że Sąd Najwyższy częściowo wypowiedział się przedmiocie przedawnienia roszczeń konsumentów w sprawach frankowych w uchwale z dnia 16 lutego 2021 r., sygn. akt: III CZP 11/20, w której wskazał, że: „należy uznać, że co do zasady termin przedawnienia roszczeń o zwrot nienależnie spełnionych świadczeń może rozpocząć bieg dopiero po podjęciu przez kredytobiorcę-konsumenta wiążącej (świadomej, wyraźnej i swobodnej) decyzji w tym względzie”. Zaś TSUE w orzeczeniu z dnia 22 kwietnia 2021 r. C-485/19, a więc wydanym zaledwie klika dni przed dzisiejszym wyrokiem podniósł, że zasada skuteczności prawa UE stoi na przeszkodzie regulacjom krajowym, które wiążą rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia z chwilą nienależnego uiszczenia środków przez konsumenta. Oznacza to, że roszczenia konsumentów – kredytobiorców nie uległy przedawnieniu.

Link do orzeczenia

https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text&docid=240550&pageIndex=0&doclang=pl&mode=req&dir&occ=first&part=1&cid=6531963&fbclid=IwAR2xH6Zwy08URxAXqMYzLsgFQsVv4Im1CBFnkg-AzSYpY8ZcGHWHfIi5UUg

Sąd Najwyższy będzie wypowiadał się w sprawie kredytów frankowych

Sąd Najwyższy będzie wypowiadał się w sprawie kredytów frankowych

Do Sądu Najwyższego zostało skierowanych 6 ważnych dla frankowiczów pytań, związanych z kredytami walutowymi, powszechnie zwanymi „kredytami frankowymi”. Sąd udzieli odpowiedzi 25.03.2021 r. na zagadnienia prawne, które mają pomóc sądom wydawać wyroku w sprawach frankowych. Do tej pory sądy mogły wydawać różne wyroku. Teraz ma był łatwiej i pewniej.

Poniżej lista pytań:

1. Czy po uznaniu, że postanowienie umowy kredytu odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej jest niedozwolone i nie wiąże konsumenta, można przyjąć, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów?

W razie odpowiedzi przeczącej na powyższe pytanie:

2. Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego do takiej waluty umowa może wiązać strony w pozostałym zakresie?

3. Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej umowa ta może wiązać strony w pozostałym zakresie?

4. Czy w razie nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej, w wykonaniu której bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat, powstają odrębne roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron, czy też powstaje jedno roszczenie, równe różnicy spełnionych świadczeń, na rzecz tej strony, której łączne świadczenie miało wyższą wysokość?

5. Czy w razie nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej z powodu niedozwolonego charakteru niektórych jej postanowień bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się od chwili ich wypłaty?

6. Czy jeżeli w razie nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej którejkolwiek ze stron przysługuje roszczenie o zwrot świadczenia spełnionego w wykonaniu takiej umowy, strona ta może też żądać wynagrodzenia za korzystanie z jej środków pieniężnych przez drugą stronę?

Banki obawiają się, że stanowisko Sądu Najwyższego może zmienić na niekorzyść banków umowy walutowe. Dodatkowo boją się, że kredytobiorcy masowo ruszą do sądów, które będą mogły unieważnić umowy frankowe. Wskutek unieważnienia kredyt będzie spłacony tylko do kwoty, którą dostał kredytobiorca, czyli bez odsetek i prowizji.

Frankowicze natomiast liczą na to, że Sąd Najwyższy potwierdzi, że umowa może być unieważniona, roszczenie nie jest przedawnione, zaś bank nie może żądać wynagrodzenia za korzystanie z kapitału.

Co można zrobić do tego czasu?

Można skonsultować umowę z adwokatem / radcą prawnym, żeby sprawdzić czy umowa nadaje się do unieważnienia przesyłając ją na maila: sekretariat.tumkiewicz@gmail.com